Της Χρυσαλίδας
Η θεία μου σε λίγο θα είναι 90 γεμάτα. Δεν ακούει καλά και δεν βλέπει καθόλου αλλά κάθε βράδυ έχει την απαίτηση να της βάζουν τις ειδήσεις στη … διαπασών για να μάθει κι αυτή όπως λέει τι γίνεται στον κόσμο.
Όταν πας να τη δεις σχολιάζει όσα άκουσε στις ειδήσεις και δε σηκώνει αντιρρήσεις.
Δεν κάνει διάλογο, σου λέει την άποψη της και αρκετές φορές εξαιτίας της βαρηκοΐας της (αλλά και της γενικότερης έλλειψης γνώσεων) παραποιεί ονόματα.
Το τελευταίο που της «κόλλησε» είναι το «σισάκι της Λαγάρ». Της φάνηκε τέρας αυτό το στικάκι της Λαγκάρντ και μου είπε όταν πήγα να τη δω πως αυτό που κατέστρεψε την Ελλάδα είναι το «σισάκι της Λαγάρ», ήταν που κατέστρεψε την Ελλάδα. Αλλιώς είπε γιατί το έλεγαν κάθε μέρα στις ειδήσεις. Φυσικά κατά την άποψη της το «σισάκι» είναι «σκέτη καταστροφή» και η «Λαγάρ» είναι επιεικώς «κακή μάγισα».
Τι κι αν φροντοδώναζα κι εγώ να της εξηγήσω ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι. Μου είπε: «Εγώ μπορεί να μη βλέπω αλλά θωρώ περισσότερα από το καθένα σας». Στο τέλος μου εκμυστηρεύτηκε ότι την προηγούμενη βδομάδα πέταξε στα σκουπίδια δύο «σισάκια» του εγγονού της του Γιώργου που βρήκε ψηλαφιστά στο γραφείο του, μετά από πολλές παραινέσεις της, που φυσικά δεν έπιασαν τόπο, να πετάξει αυτά τα «πράγματα του σατανά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου