Πειράζει παππού που μεγάλωσα και δεν καταλαβαίνω; Πάντα μου έλεγες ότι όλα έχουν μια λογική εξήγηση αλλά θα χρειαζόταν να μεγαλώσω για να μπορώ να τα καταλαβαίνω όλα. Όταν σε ρωτούσα γιατί το ένα ή το άλλο μου έλεγες να περιμένω. Θα ρθει η μέρα που όλα θα τα καταλαβαίνω, αν είμαι προσεκτική, διαβάζω και αποκτώ γνώσεις.
Όμως παππού με όλο το σεβασμό όλο το σεβασμό εγώ έκανα όλα που μου είπες και πάλι δεν καταλαβαίνω. Κι όσο περισσότερο μεγαλώνω τόσο πιο πολύ μπερδεύομαι.
Δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να πληρώνω εγώ και οι συμπολίτες μου για λάθη που δεν κάναμε;
Να δίνω τα λιγοστά χρήματα που έχω πλέον να πληρώνω για τη χώρα μου που έχει χρεοκοπήσει και αυτοί που την χρεοκόπησαν να συνεχίζουν να με κυβερνούν;
Αν ήταν μόνο τα λεφτά ίσως δεν άξιζε να το συζητώ. Αλλά έρχομαι σε δύσκολη θέση όταν τα παιδιά με ρωτούν τι θα κάνουν αύριο και οι έφηβοι μου πετάνε «κατάμουτρα» – ένα δίκιο το χουν- ότι εγώ και οι όμοιοι μου με τις επιλογές μας τους φτάσαμε να μην έχουν αύριο.
Αλλά εσύ μου έλεγες ότι η Πολιτική και η Δημοκρατία είναι σημαντικά πράγματα στη ζωή μας. Ίσως κι εσύ να χες δίκιο γιατί έφυγες νωρίς και δεν πρόλαβες να δεις την Ελλάδα σε μια περίοδο … πολέμου, τους Έλληνες να αλληλοσπαράζονται για άλλη μια φορά (θυμάσαι που μου έλεγες για τον εμφύλιο;), τους ανθρώπους να ψάχνουν φαγητό στα σκουπίδια (κάτι μου είχες πει και για την κατοχή) και τους πολιτικούς μας να σφυρίζουν κλέφτικα.
Ξέρω πως αν ήσουν εδώ θα ήθελες να διαδηλώσεις ενάντια στη Μέρκελ και ότι εκπροσωπεί (κάτι θα ήξερες παραπάνω) αλλά θα σε άφηναν;
Αν όσα σου λέω σου φαίνονται ασυνάρτητα αυτό τελικά καταλαβαίνω πλέον, την ασυναρτησία της ζωής μου; Αλήθεια πειράζει που δυσκολεύομαι όλο και πιο πολύ να καταλάβω;
